Liam Scheff'in 17 dakikalık animasyon filmi olan Yağ Alarmı, petrolün gıda ile olan ilişkisine ve gıda arzımız için petrole bağımlılığımıza bakıyor. Bizi, ucuz bol petrole dayanan, inşa ettiğimiz dünyanın nasıl bir felaket çöküşü tehlikesi içinde olduğu konusunda bizi uyarıyor.
Petrol Alarmı, sanayileşmiş ülkelerdeki gıda arzının fosil yakıtlara ne ölçüde bağımlı olduğunu ve küresel ısınmaya önemli ölçüde katkıda bulunan doğal olarak sürdürülemez bir gıda sisteminin geliştirilmesini göstermektedir. Sonlu yağın, gıda üretiminin her aşamasında ucuz ve kolaylıkla temin edilebilen bir enerji kaynağı olarak kullanılmasını ve endüstriyel tarım ve endüstriyel gıda tedarik sistemlerinden ötürü dünyadaki toplulukların erozyonunun nasıl oluştuğunu göstermektedir. Petrolün varlığı ve petrol fiyatlarının küresel gıda tedarik sistemleri üzerindeki etkisi içindeki aşırı dalgalanmalar; Çevresel tehditler ve enerji kıtlığı nedeniyle gıda fiyatlarındaki belirgin gıda sıkıntısı ve keskin artışlar ile modern, ticari yağa bağımlı tarımın gıda sistemlerine olan tehlikesi hepimize bir uyarıdır.
Yağ Alarmı birkaç doğru soruyu sorar: Gıda tedarikimiz ne kadar güvendedir? Ham petrol, yetiştirme besiniyle ne ilgisi var? Kamyonlar durduğunda veya bakkallar boşaldığında ne yapacaksınız? Yüksek gaz fiyatları ve gıda sıkıntısı sizi nasıl etkiler?
Scheff, Petrol Alarmı'nda, petrole aşırı bağımlılığımızdan kaynaklanan, gelecekteki küresel bir çöküşün tüm ayrıntılarını ortaya koyuyor; daha da önemlisi, bunun için hazır olana kadar ne yapabiliriz. Yerel gıda kaynaklarımızı nasıl güvence altına alacağız, esnek gıda ağları kuracağız ve önümüzdeki krizde güvenliğimizi sağlayacağız? Diyor: Kilit, sadece hayatta kalmak için değil, gelişmek için fosil yakıtlara dayanmayan bir toplum inşa etmektir.
"Petrol çağının doruk noktasında yaşıyoruz ve her kilometrekareki araziyi biraz daha yağ için kazıyoruz. Suyumuzu, toprağı, havayı ve toprağı mahvediyoruz - ama durmayacağız. Pasifik genelinde bize bakan bir nükleer felaket yaşıyoruz, ancak bunun hakkında konuşmak istemiyoruz. Ve petrol zirvesinin öbür tarafında, toplumumuzun inşa ettiği enerjinin hızla gerileyebileceğinden korkuyoruz. "Yiyeceklerimiz uzaktaki tarlalardan, yağda çalışan muazzam makinelerle sürülerek, kamyonların (yağda çalışan) arka tarafına taşınarak, pestisitlerle ve kimyasalla kaplanmış pestisitler (yağdan) ile taşınıyor. Bu sistemdeki zayıflıkları görebiliyor musunuz? "Bizim yaşama hakkımız değil, sorumluluğumuz - yaşadığımız yerdeki yiyecekleri yetiştirmek. 21. Yüzyıl, gıda yetiştirme, tarım ve vasıflı işçiliğimizi yeniden yerelleştirmek ve kasabalarımıza ve mahallelere geri getirmek olacak. Çimlerimize, yeşil alanlara, parklara ve kamusal alanlara bakma biçimimizi değiştireceğiz. Çimenleri ve parkları yakın otların yeşil kimyasal yatakları olarak düşünmek yerine, onlara besin maddelerinin yetiştirilebilmesi için bereketli yerler yapacağız "dedi.
0 yorum :
Yorum Gönder